[۱۱۸] تین ووگ گزارش داد که جنبش نوک سینه را آزاد کن ممکن است در ابتدا بر روی برهنه بودن تمرکز داشته باشد، اما به ایده استفاده از سینه بند زیر لباس نیز تبدیل شده است. زنان به دنبال آزاد کردن نوک پستان زیر لباس بیرونی خود هستند.[۱۱۹]
این تحقیق بدون درنظر گرفتن ساختار ژنتیکی و بیولوژیکی و سبک زندگی افراد بوده است.
اطلاعات نادرست در مورد سوتین و سرطان در سرتاسر اینترنت پخش شده است «بیشتر از یک مطالعه با چندین نقص علمی الهام گرفته شده است. . . این مطالعه که هرگز در یک مجله معتبر منتشر نشده است، با عوامل خطر شناخته شده در سرطان سینه مانند وزن و سن، که ممکن است با رفتار پوشیدن سوتین مرتبط باشد، سازگاری نداشته است. همچنین، شرکت کنندگان در مطالعه قبل از انجام نظرسنجی، این فرضیه را می‌دانستند.»[۵۹] یک مطالعه خوب در سال ۲۰۱۴ توسط محققان مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل هیچ ارتباط مستقیمی بین پوشیدن سوتین و ابتلا به سرطان سینه پیدا نکرد.
یک زن نظر داد، "دلیلش این است که سعی کردم بدون سوتین باشم و آن را بیشتر دوست داشتم. این یک تصمیم سیاسی check here نبود، مگر تا آنجا که هر کاری که یک زن با بدن خود انجام می‌دهد و اجازه نمی‌دهد فرد دیگری دیکته کند که با آن چه باید بکند، یک تصمیم سیاسی است.[نیازمند اسناد][۱۰۹]
"سوريون وعرب ينزحون من فيسبوك نحو "تطبيق باز" بحثاً عن حرية أكبر". صحيفة حبر.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۰۲ نشان داد که ۶٪ از زنان موافق بودند که "سوتین‌های زیر سیم می‌تواند باعث سرطان سینه شود"، ۶۳٪ با این ادعا مخالف بودند و ۳۱٪ دیگر نمی‌دانستند.[۵۴][۵۵]
۱ واکنش فمینیستی ۵.۲ تأثیر بر فروش ۵.۳ نپوشیدن سینه بند به عنوان نوعی اعتراض ۵.۴ نپوشیدن سینه بند به عنوان یک مد ۵.۵ مشکلات مذهبی ۵.۶ کمپین نوک پستان را آزاد کنید ۵.۷ روز بدون سوتین ۵.۸ توانمندسازی زنان ۵.۹ مخالفت با آموزش سوتین ۶ مسائل حقوقی تغییر وضعیت زیربخش‌های مسائل حقوقی ۶.۱ مسائل امنیتی ۶.۲ کد لباس محل کار ۶.۳ کدهای لباس عمومی ۷ در فرهنگ عامه ۸ نگارخانه نقاشی‌های تاریخی ۹ جستارهای وابسته ۱۰ منابع ۱۱ برای مطالعه بیشتر تغییر وضعیت فهرست محتویات بدون سوتین
نویسنده ژرمن گریر، ۱۹۷۲، فمینیست و مخالف صریح سوتین. در طول دهه ۱۹۶۰، تعداد کمی از فمینیست‌ها بدون سینه بند بودن را پذیرفتند.
زنان بدون سوتین با تاپ بی بی (برش خورده) لاکی سخون، متخصص زنان و زایمان اظهار داشت که زنانی که سینه‌هایی در هر اندازه دارند می‌توانند از سوتین استفاده نکنند. او می‌گوید: «زنانی که سینه‌های بزرگ‌تری دارند، ممکن است در ابتدا احساس ناراحتی بیشتری نسبت به زنانی که سینه‌های کوچک‌تری دارند، داشته باشند، زیرا ماهیچه‌های آنها ممکن است در ابتدا ضعیف باشند و به اندازه کافی قوی نباشند که حمایت کافی را ارائه دهند». اگرچه با گذشت زمان، بدن آنها تنظیم می‌شود و به‌طور طبیعی شروع به حمایت مناسب از بافت سینه، بدون کمک سوتین می‌کند. او می‌گوید که شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پوشیدن سوتین می‌تواند ماهیچه‌ها و رباط‌هایی را که از سینه‌ها حمایت می‌کنند در طول زمان تنبل کند و منجر به افتادگی و شلی سینه شود.
همچنین، کشش روی بافت همبند و رباط‌های حمایت کننده سینه می‌تواند برای جلوگیری از افتادگی مفید باشد.»[۱۷] تحقیقات رویلون در بین برخی از زنان که از آن برای تقویت این استدلال که پوشیدن سوتین ناسالم و غیرضروری است مورد توجه قرار گرفته است.[۱۴] به مطالعات او توسط تعدادی از مقالات استناد شده است که از آن برای حمایت از این ایده استفاده می‌کنند که نپوشیدن سوتین برای یک زن قابل قبول است.[۱۸]
[۸۷][۹۱] در ۱ اوت ۱۹۶۹، روز ضد سوتین در سانفرانسیسکو در اعتراض به فشارهای جامعه برای پوشیدن لباس‌های تنگ و زنانه اعلام شد. این اعتراض جمعیت زیادی را به خود جلب کرد و ترافیک را مسدود کرد و چند زن سوتین‌های خود را از زیر لباس‌های خود در منطقه مالی درآوردند.[۹۲]
المظهر إنشاء حساب دخول أدوات شخصية إنشاء حساب
اعتراض فمینیستی در مسابقه دوشیزه آمریکا در سال ۱۹۶۸ اغلب به عنوان آغاز جنبش ضد سوتین تلقی می‌شود و تولیدکنندگان را وادار نموده تا طرح‌های جدیدی را به بازار عرضه‌کنند که ظاهری نرم‌تر و طبیعی‌تر داشته‌باشند.[۲]
۱ قوانین ۲ مزایای عدم استفاده از سینه بند تغییر وضعیت زیربخش‌های مزایای عدم استفاده از سینه بند ۲.۱ بهبود شکل سینه ۲.۲ بهبود گردش خون ۲.۳ راحتی بیشتر ۲.۴ بهبود سلامت پوست سینه ۳ راحتی تغییر وضعیت زیربخش‌های راحتی ۳.۱ بدون سینه بند در خانه ۳.۲ راحتی مقدم بر مد ۳.۳ سایز و ناراحتی پوشیدن سوتین ۴ مشکلات سلامتی تغییر وضعیت زیربخش‌های مشکلات سلامتی ۴.۱ ترس از سرطان ۴.۲ افتادگی سینه ۵ مشکلات اجتماعی تغییر وضعیت زیربخش‌های مشکلات اجتماعی ۵.